خانه ساحلی

خانه ساحلی

معمار: Richard Meier

موقعیت بنا: California -USA

ریچارد مه یر سبک معماری شخصی خود را در دو دسته از فضاهای عملکردی به خوبی مشخص میسازد؛ نخست خانه ها و ویلاها که تعداد آنها بسیار زیاد بوده و اغلب در ایالات متحده قرار گرفته اند و سپس فضاهای فرهنگی نظیر موزه ها و گالری ها که برخی از آنها در اروپا به اجرا درآمده اند.

 در پس تشابهات ظاهری آثار «ریچارد مه یر» به یکدیگر, میتوان به پیوند عمیق و جدایی ناپذیر فرم و عملکرد و پرهیز از هیجانات فرمال پی برد. اصرار بر انتزاعی کردن عناصر عملکردی و سازه ای, ترکیب این عناصر در پس زمینه هایی سفید رنگ، سعی در به حداقل رساندن جرم ساختمان و در هم تنیدگی سازه ,فرم و عملکرد از جمله شاخصه های آثار وی می باشند.

خانه ساحلی یکی از مهمترین پروژه های مسکونی مه یر میباشد. سایت این پروژه به شکل مربع بوده و چنانچه از نام آن نیز پیداست در حاشیه ساحل و با فاصله کمی از دریا واقع شده است. هر چند که این بنا در زمینی مسطح و در مجاورت ساحلی شنی طراحی شده اما این ویلا نیز همچون خانه داگلاس (۱۹۷۳) - یکی از مهم ترین آثار مسکونی که در شیب تند جنگل قرار دارد - به خوبی با محیط پیرامون خود در ارتباط بوده و پاسخگوی نیازهای ساکنین می باشد.

 ساختار حجمی ویلا حاصل کنار هم قرار گرفتن سه حجم شاخص است که در سایت پلان مجموعه قابل تشخیص می باشند. مستطیلی کشیده که فضاهای خصوصی خانه در آن قرار دارند, حجمی با دیواره های منحنی که فضای خصوصی مطالعه و دفتر کار خانگی را در خود جای داده و مکعبی که در کنج سایت قرار گرفته و شامل سوئیت مهمان می باشد.

 نحوه مکان یابی توده ها در سایت موجب شده است تا فضای باز, در میان و پیرامون احجام شکل گرفته و بدین ترتیب فضاهای باز و نیمه باز با کیفیاتی متفاوت پدید آید. امتداد کفپوش های چوبی داخل بنا در سایت موجب پیوند درون و بیرون پروژه شده است .

نسبت سطوح شفاف به دیواره های صلب سفید رنگ در دو نمای اصلی ویلا کاملا عکس یکدیگر می باشد. به طوری که بر خلاف جداره های رو به دریا, نمای رو به خیابان کاملاً صلب بوده و دید به فضاهای داخلی از خارج سایت کاملا کنترل شده است.

در دو انتهای این نما دو درب پارکینگ سرپوشیده به صورت متقارن یکی در ترکیب با بنای اصلی و دیگری در زیر سوئیت مهمان قرار گرفته اند. جداره ای شفاف دید به حیاط ویلا را محدود ساخته و بر فراز آن صفحه ای باریک و افقی حجم مستقل را به بنای اصلی متصل می سازد.